a mi się śniło, że byłam u niego w domu i ćwiczył choreografię do nowego teledysku hihi :] a jeszcze tego samego dnia naoglądałąm się filmów na YT  z Danem  w roli głownej ;]

co do tych zdjęć na fonie to nie jesteście same ;p ^^ któregoś dnia kolega zauważył, że mam Dana 'ustawionego' na wyświetlaczu i zaczął mówić, że ześwirowałam do reszty hihi ;]

hihie znowu mi śnił... mieszkaliśmy sami... w domku jednorodzinnym... wyszedł nagle i zniknał... normalnie jakby sie rozpłynął w powietrzu... [to był dla mnie koszmar... nie sen... normalnie płakałam.... ]

mi sie przez ostatni tydzień snił ale tylko na chwileczke sie pojawiał i żadnego snu nie pamietam tylko pamietam to że Dan był w tym śnie

Shadow Morowind napisał:

U mnie już dawno zdiagnalizowano,   że coś ze mna nie tak. Hahhaa. Byście widziały moją rekację na jego osobę

Shad, bo My dwie akurat mamy powiązania genetyczne związane z chorobami psychicznymi Odziedziczone po moim wójku a Twoim mężu Tak zwana "DanoWiscydezoMania Patologiczna z urojeniami na tle psychiczno - rzeczywistym i akatami szału" Nie pamitam czy to się leczy, bo mnie juz i tak nic nie pomaga
I jak zwykle Wam zazdroszcze, bo mnie Dan się tak rzadko śni jak na Saharze deszcz pada albo w Himalajach marne +10 mają

Draco?? He, fajne Ci zdrobnienie wyszło, I like it
Dziś w nocy po raz pierwszy od nie pamiętam kiedy przyśnił mi się Dan. Powinnam się cieszyć, ale nie potrafie. Ten sen był strasznie dziwny i w rezultacie przygnębiający. Cały dzień o nim myślałam. Zaczynał się tak: Dan miał przyjechać na koncert do Polski, do mojego miasta. Byłam bardzo ucieszona tym faktem i nawet miałam po Niego wyjechać na lotnisko. Tak też się stało, ale że w snach nic nie jest normalne okazało się, że będę towarzyszyć Danowi w podróży od Stanów do Polski. Weszłam do samolotu i od razu Go zobaczyłam. Cieszyłam się jak małe dziecko, rzuciłam Mu się na szyję i przytuliłam się do Niego. Dan stał niezwruszony, nie odezwał się ani słowem. Usiadłam koło Niego i przez cały lot byłam kurczowo przyczepiona do Jego ramienia. Przez cały czas milczał, nawet nie zmienił wyrazu twarzy. Był taki ... przybity, niewzruszony. Wtedy ani przez chwile mnie to nie zastanowiło, z resztą ja gadałam jak najęta. Samolot wylądował na Okęciu, ale jakimś dziwnym trafem zamiast prosto do Kazimierza jechaliśmy przez .... Wrocław. Chcieliśmy zabrać Shad. Potem nagle akcja zaczęła dziać się u mnie w domu. To był już dzień koncertu. Przyszła masa ludzi, nawet kilku klientów z mojej klasy, którzy tak najeżdżają na Dana. Ale On, Dan nie wystąpił, wyszedł wprawdzie na scene, ale nie zaśpiewał, nawet nie powiedział słowa, był taki sam, nieobecny jak od początku. Popatrzył na ludzi i zszedł ze sceny. Poszłam za Nim. Miałam do Nigo pretensje, że co On sobie wyobraża, a Dan - nic. Stałam przed Nim jak wryta i tylko się gapiłam. W końcu się odezwał, powiedział po hiszpańsku: (!? kompletna abstrakcja, bo Dan przecież nie mówi po hiszpańsku, ale to zapewne efekt tego, że przed pójściem spać uczyłam się na klasówkę z tego języka) "El tiempo es demasiado lento para los que esperan, demasiado rapido para los que temen, demasiado largo para los que lamentan, demasiado corto para los que celebran. Pero para los que aman, el tiepmo es la nternidad". Czyli coś w stylu: "Czas jest zbyt powolny dla tych, co na coś czekają,zbyt szybki dla tych, co się czegoś boją, zbyt długi dla tych, co czegoś żałują,zbyt krótki dla tych, co coś celebrują, ale dla tych co kochają, czas jest wiecznością." W śnie w ogóle nie mogłam zrozumieć co Dan do mnie mówi. Nie potrafiłam nawet złożyć sensownej odpowiedzi. Spuściłam wzrok, tylko na moment kiedy ponownie chciałam na Niego spojrzeć, nikogo już nie było. Wtem usłyszałam: "Ma ma ma mra mam ma ..... Taking pictures with honeys .... " To dzwonek budzika wyrwał mnie ze snu. Siedziałam na łóżku bez ruchu przez kilka minut, myślałam o tym co mi się przyśniło, wzięłam pamiętnik i zapisałam sen żeby go nie zapomnieć. Dopiero wtedy zrozumiałam słowa, które Dan do mnie mówił. Cały dzień, w szkole o tym myślałam. Nie mam pojęcia o co chodziło w tym śnie. Był taki ... surrealistyczny, tajemniczy i dziwny. I ten wyraz twarzy Dana ..... cały czas mam go przed oczami. Nigdy nie widziałam tak przygnębionego człowieka. Teraz pewnie będę czekała następne trzy lata albo i więcej zeby mi się coś z Danem przyśniło. Masakra, nie mam pojęcia co o tym myśleć ....

Taaa, mnie jak się coś przyśni to klekajcie narody. Ale ja się na serio nie potrafie cieszyć z tego faktu, a powinnam skakać z radości, bo u mnie sny z Danem to na prawdę gatunek na wymarciu. Przeciez On mi się regularnie nigdy nie sni! Nie wiem ...... w bani mi się to nie mieści. Chyba się za bardzo przejmuję.

niezły sen... czemu mi się śnią zawsze takie drętwe... a inni mają lepsze? no cóz... nie to co się chce tylko to co się ma ... muszę sie bardziej postarać

do Dracool'ci

też sobie ustawiłam tę piosenkę na budzenie...    jest taka pobudzająca, że jak dzwoni to wszyscy w domu stają na nogi... nawet jeśli miał tylko mnie obudzić   


UŻYWAJ EDYCJI POSTÓW, PROSZĘ

oooo Jagus!!! ty szczęściaro!!! musze sie nauczyć świadomego snu ale to w wolne dni bo inaczej sie nie da. ja zazdrościć ty co mają takie sny... z Danem. kiedy on znów mi sie przyśni!!!!!!!!!